Regels zijn er niet om gevolgd te worden

Sommige regels zijn nodig, daar zal iedereen het mee eens zijn. Maar waarom zijn regels dan vaak zo vervelend? Als kind moet je op een bepaalde tijd naar bed, je krijgt pas een toetje als je je bord leeg hebt, op school moet je stil blijven zitten, je mag niet schreeuwen, springen en gek doen. Regels, regels. Je komt er niet onderuit. En hoe spannend is het om de regels te breken, om na school stiekem te gaan roken met je vriendjes, om te spijbelen, te drinken, te gaan feesten in een 18+ club  terwijl je pas 16 bent en je ouders denken dat je bij vrienden logeert. Het is bijna jammer dat je als volwassene mag roken, drinken en vrijen zoveel je wilt – dan is het lang niet zo spannend meer!

Je hebt functionele en zinloze regels

Regels zijn dus vaak zowel vervelend als leuk om te overtreden. In veel gevallen zijn ze ook volkomen zinloos. Vaak dienen ze niet jou, maar je omgeving. Je moet vroeg naar bed omdat je ouders moe zijn, niet omdat jij moe bent. Je moet de regels volgen omdat je in een bepaalde structuur moet passen, anders wordt het chaos. Iedere samenleving, iedere school, iedere groep heeft regels. Sommige zijn functioneel, andere zijn huilende waanzin. Sommige dienen het harmonieus functioneren van de groep, de veiligheid en ontwikkeling van het individu, andere dienen het verspreiden van angst en onzekerheid. Die laatste zijn de regels die religieuze en politieke leiders gebruiken om hun volgelingen onderdanig te maken. Deze regels vragen erom gebroken te worden.

Hoe leer je parachute springen?

Wanneer je de regels volgt die iemand anders heeft verzonnen geef je voor een deel je macht uit handen. Dat hoor je alleen te doen wanneer je die persoon vertrouwt. Daarnaast moet je er zeker van zijn dat hij of zij meer weet en kan dan jij, dus dat je iets van hem/haar kan leren. Wanneer je bijvoorbeeld wilt leren parachute springen zoek je een gekwalificeerde professional die je nauwgezet de regels van het parachute springen bijbrengt. Doe je dat niet val je te pletter, dus de vanzelfsprekendheid waarmee je zijn regels aanvaardt is logisch. Ook als je Spaans wilt leren spreken luister je met gretigheid naar je Spaanse leraar/lerares als deze je de grammatica uitlegt. Je weet waarvoor je het doet. De regels zijn geen beperking, maar juist een hulpmiddel om je doel te bereiken: vloeiend Spaans leren spreken, of zonder gevaar voor eigen leven leren parachute springen.

Allergisch voor autoriteit

Veel mensen hebben in hun opvoeding geleden onder een te grote hoeveelheid zinloze regels. Zeker wanneer je als kind met autoriteiten te maken hebt gehad die hun macht misbruikten om je te manipuleren – ouders, leraren, sporttrainers, etc. – heb je waarschijnlijk een allergie ontwikkeld ten aanzien van autoriteiten en regels in het algemeen. Dat is deels jammer, want dan zul je je ook verzetten tegen regels die wel degelijk zinvol zijn.

Als je als puber de kans hebt gekregen om je woede te uiten ten aanzien van alle onzinnige regels die je opgelegd werden als kind is die allergie meestal aanzienlijk minder. Zo niet kan het zijn dat je dit als volwassene nog steeds met je meedraagt en eigenlijk woedend wordt bij elke autoriteit die je tegenkomt en bij elke regel die je ‘moet’ volgen. Het wordt dan moeilijk om iets nieuws te leren. Ik heb veel leerlingen gehad die hiermee worstelden. Pas wanneer je beseft dat jij degene bent die beslist of je wel of niet de regels volgt en niemand anders, kun je deze allergie genezen.

Een goede regel maakt je sterker

Het grote nadeel van regels is dat ze gevolgd kunnen worden. Wanneer een regel domweg gevolgd wordt maakt dat de volger passief. Zijn of haar vermogen om zelf te denken, om zelf te oordelen, om zelf te beslissen wordt minder. Een regel zou nooit een vervanging moeten zijn voor je eigen intuïtie, je eigen verantwoordelijkheid. Integendeel, een goede regel versterkt dat juist! Een goede regel volg je niet, maar onderzoek je, maak je je eigen en respecteer je van binnenuit.

Volgzaamheid stagneert je ontwikkeling

Volg ook nooit een regel uit angst voor straf. Helaas wordt het psychologisch model van straf en beloning nog veel gepraktiseerd: als je de regels volgt word je beloond, zo niet word je gestraft. Of nog erger: als je de regels volgt wordt er van je gehouden, als je de regels niet volgt wordt er niet van je gehouden. Dit is de ultieme manipulatie. Het maakt dat je als kind, en ook als volwassene, niet meer helder kunt denken. Natuurlijk zet je de liefde van je ouders niet op het spel, dus je doet alles wat ze van je vragen. Deze angst voor straf en afwijzing maakt ieder mens kwetsbaar – en volgzaam. Het is een gevaarlijke volgzaamheid, omdat je niet langer je eigen geweten volgt, niet langer je beslissingen neemt op basis van weldenkendheid, maar op basis van angst. Het maakt je een goede soldaat en wellicht een goede burger, maar het ontneemt je je persoonlijke macht, vrijheid en verantwoordelijkheid. Het is net zoiets als autorijden met een navigatie-systeem: je volgt instructies van buitenaf, maar je hebt geen idee waar je bent.

Leren navigeren in het Innerlijk Landschap

De richtlijnen van de Taotraining helpen je om beter te leren navigeren in het Innerlijk Landschap. Ze helpen je met de ontwikkeling van voortreffelijkheid, eerlijkheid en een gezond instinct voor wat klopt en niet klopt. Ze maken je niet volgzaam, ze maken dat je uiteindelijk zelf een autoriteit gaat worden. Nu is het heel gemakkelijk om te bepalen wat logische regels zijn wanneer je gaat parachute springen of Spaans gaat leren. The proof is in the pudding. Maar bij mysterie-scholen zoals Taotraining, waar je leert werken met subtiele materie zoals I-kracht, energie en het ‘Medicijn’, is het aanvankelijk veel moeilijker te beoordelen of de instructies en de regels wel kloppen. Je begeeft je op onbekend terrein. Toch is het in essentie niet veel anders dan bij andere disciplines. Waar het om te beginnen om gaat is dat je de autoriteit vertrouwt. En ten tweede: hetgeen je leert moet resultaat opleveren.

Dogma en de verwarring rondom seksualiteit

We worstelen op collectief niveau nog steeds met een diepe verwarring rondom seksualiteit, ontstaan door generaties van religieus dogma. Dit heeft niet geleid tot meer bewustzijn en vrijheid, maar tot meer onderdrukking en verzet. Omdat seksualiteit in de Taotraining een belangrijk thema is kunnen de richtlijnen hieromtrent aanvankelijk verzet en weerstand oproepen. Niemand wil dat zijn of haar vrijheid opnieuw aan banden gelegd wordt! Het grote verschil hier is dat je niets opgelegd krijgt. Jij bent verantwoordelijk voor wat je doet, niet de sifu of het protocol. Wanneer je verlangt naar seksuele vrijheid en wijsheid doe je er goed aan de richtlijnen te volgen, net zoals je er goed aan doet te leren hoe je je parachute op de juiste manier opvouwt of hoe je werkwoorden in het Spaans goed vervoegt. Het doel is om uiteindelijk veilig te kunnen springen, goed te communiceren en in het geval van Taotraining: een voortreffelijke vrouw of man te worden. De keus om wel of niet de regels te volgen is afhankelijk van wat jij wilt.

‘Vertel me wat ik moet doen’

Een andere manier om met regels om te gaan is blinde volgzaamheid, zoals ik hiervoor al zei. Je krijgt dan leerlingen die zeggen: ‘Vertel me wat ik moet doen’ en het liefst niet zelf willen nadenken. Dit zijn de spreekwoordelijke leerlingen die in de sloot springen als de leraar het zegt. Dat is eigenlijk nog erger dan verzet bieden, omdat je door dit te doen je hele ontwikkeling stop zet. Wanneer je iets doet omdat de leraar het zegt zonder je af te vragen waarom hij dat zegt, zonder het tot op de bodem uit te zoeken, tot je het werkelijk snapt en het een deel van je is geworden, kun je het net zo goed niet doen. Het is totaal zinloos.

Verborgen verzet

Onder deze volgzaamheid bevindt zich vaak verborgen verzet. Verborgen verzet leidt tot stiekem gedrag en geheimen. Je doet net alsof je het eens bent met de regels, maar als niemand kijkt doe je het lekker toch. Je bent dan als het kind dat koekjes uit de trommel steelt, dat net doet alsof het zijn huiswerk heeft gedaan, dat ’s avonds zijn ouders welterusten zegt en ’s nachts het raam uit klimt om te huilen met de wolven. Je bent dan als de volwassene die braaf op kantoor zit, maar doet alsof hij werkt. Je pretendeert de regels te accepteren, soms zelfs tegenover jezelf, maar in werkelijkheid wil je niets liever dan de boel opblazen.

Op een dag maak je je eigen sprong

Volgzaamheid, openlijk of stiekem verzet, het zijn allemaal infantiele manieren om met regels om te gaan. De enige volwassen manier om met regels om te gaan is met vertrouwen en respect. Vertrouw ten eerste jezelf: jij hebt voor deze training en deze leraar of lerares gekozen, om welke reden dan ook. Of het nou Spaans, parachute springen of Taotraining is: vertrouw erop dat het een goede keuze was. Vertrouw de regels, respecteer ze, maar wees niet volgzaam. Ga aan de slag, onderzoek ze! Zoek het tot op de bodem uit, kauw erop totdat je het werkelijk snapt en het een deel van je is geworden. Maak de regels tot je sparmaatje, je oefenmateriaal, het anker in de storm. Wees volhardend en hartstochtelijk in het eigen maken van deze nieuwe materie. Probeer het uit, geef het de tijd en kijk wat er gebeurt. Hou je aan de regels, niet omdat het moet, maar omdat je resultaat wilt! Op een dag maak je je eigen sprong, spreek je vloeiend Spaans of merk je dat je hart meer open is. The proof is in the pudding, maar jijzelf moet het proeven.