Goede vraag. True Conversation gaat om het leren elkaar te ontmoeten in een denkbeeldige open ruimte om te communiceren over wat we op dat moment belangrijk vinden in de training. Het cruciale punt van True conversation zit hem in het feit dat de deelnemers het proces aangaan met elkaar terwijl iedereen 'zachte ogen' heeft of in ieder geval probeert te hebben. 'Zachte ogen' wil zeggen dat je in 'I' bent terwijl je elkaar ontmoet. Het is een belangrijk onderdeel van de training en de peer groups.
Het is heel goed mogelijk dat je niet veel bijzonders ervaart tijdens de Klanken. Je kunt op drie niveaus iets ervaren: Op Jing-niveau, dicht bij het lichaam, gaat het om het vinden van de juiste stretch bij elke beweging. Hoe krijg je het bindweefsel rond en in de betreffende organen in beweging? Op Chi-niveau, in de vorm van kleur-waarnemingen of in de vorm van heldere beelden van de organen en het lichaam. En op Shen-niveau kun je een soort kleine maar intense reis ervaren, via en door de organen.
Zelf heb ik dat allemaal in het begin nooit ervaren. Ik deed de Klanken, als ik ze al trainde, vooral fysiek. Pas veel later werd het meer 3D en meer gekleurd. Pas de laatste jaren worden het echt ook spirituele instrumenten. Als je het frustrerend vindt kun je om te beginnen de leverklank wat meer maken. 'Gewoon doorgaan' lijkt een beetje teveel op wilskracht. Vermoedelijk doe je wat te veel je best en heb je ook last van bepaalde verwachtingen. Laat de Klanken maar een tijdje met rust en kijk of iets anders leuker en meer bevredigend is. Wees niet te streng voor jezelf.
Het worstelen met motivatie is heel normaal in de training. Niet alleen in de beginfase, maar in alle fases. Soms is het een gevolg van weerstand, soms is het een onbewuste poging tot sabotage en soms een onbewuste poging tot matiging, zodat het niet te snel gaat. Heel vaak is er ook een soort van niet goed onderzocht verwachtingspatroon dat hierbij een rol speelt, bijvoorbeeld dat je gemotiveerd moet zijn in de beginfase. Wie heeft dat gezegd? Ik niet in ieder geval. Gewoon de vier weekenden per jaar volgen en je bent al on de road. Niet verwachten van jezelf dat je moet gaan oefenen. Je moet niets. Sterker, we moeten al veel te veel van onszelf en van allerlei mensen in onze omgeving. Wees gewoon blij met jezelf en met de training. Wees nieuwsgierig naar waar, hoe en wanneer je in beweging gaat komen. Wie is de baas in je leven: jij of je patronen? Wat zou je wenselijk vinden in dat spanningsveld? En hoe hangt dat samen met De Drakenpoort?
Daarnaast zijn er de peer groups in de training, leerlingen met wie je kunt uitwisselen en samen kunt trainen. Hier zul je in de training nog veel aan hebben.
Ja, dat is een goede vraag, maar nog niet zo eenvoudig te beantwoorden. Toen ik 45 jaar geleden begon met mijn training besefte ik al snel dat bronvermelding belangrijk zou gaan worden. Maar het was onbegonnen werk. Het lezen, reizen, ontmoeten, trainen, lesgeven, en dan weer meer lezen, ontmoeten, trainen - het is een eindeloze reis van zoeken en vinden. Al heel vroeg kon ik niet anders dan beslissen niet aan bronvermelding te doen. Ik had toen al een persoonlijk bibliothecaris moeten hebben. Dat vooraf.
Dan meer specifiek over de vraag in kwestie: ook hier is de bronvermelding niet genoteerd. Ik ben rond circa 1994 begonnen met onderzoek naar de overeenkomsten en verschillen tussen Tantra en Nei Dan Kung. Rond 2003 ben ik dat onderzoek min of meer gestopt. Ik verloor de interesse erin. Enerzijds was ik er van overtuigd dat de traditionele Tantra een buitengewoon waardevol inwijdingsspoor vertegenwoordigt, maar ik had geen brandend verlangen om dat spoor te gaan volgen, wat ik wel heb bij de Nei Dan Kung. En van alle Westerse vormen van Tantra kon ik de trilling niet langer verdragen, ook niet voor onderzoek.
In die fase sprak ik meerdere malen met Michael Winn, één van de grondleggers van de Healing Tao. Michael had zeer grondig onderzoek gedaan naar de transitie van traditionele Tantra naar westerse Tantra. Hij weet er heel veel van. Ook deelde ik twee maanden lang, tijdens een training in Thailand, een kamer met een Nederlander die veel getraind had met Margot Anand. Hij deelde veel 'back-stage' verhalen over die periode. Zo is mijn visie zo'n beetje ontstaan. Hoop dat dit je vraag beantwoordt.
Jazeker. Weet je nog hoe ik vertelde hoe Juan Li, een van mijn leraren, geconfronteerd werd met een vrouw in Zurich die aangaf dat ze dankzij de Hartklank haar leven had gered? Dat spreekt boekdelen. Volgens mij moet je een klank laden: hem een aantal keren doen (bij voorkeur 10.000 keer) met een bepaalde intentie. Dan wordt die klank de intentie zelve. Je hoeft dan die klank ook nooit meer te doen, omdat je de intentie geworden bent. Wat we willen bij venten is een dwingende en snelle intentie neerzetten, maar wel met een bepaalde zachtheid en met voldoende respect. Daar kan je iedere klank voor gebruiken. Zelf ben ik altijd gecharmeerd van de Milt-klank, omdat die een mooie balans meebrengt, alsmede vertrouwen in de werking ervan.
Mooie vraag. Je loopt wel wat op de muziek vooruit. Dat gebeurt vaker, vooral bij mensen die al eerder hebben getraind. Ik wil er eigenlijk liever niet te veel op in gaan. Daarmee bescherm ik de ontwikkeling van de mensen die net begonnen zijn met trainen en het tot leven wekken van Parelbewustzijn. Wat ik wel kan zeggen, is dat het er inderdaad een link is met de Tweede Inwijding. Die wordt soms Lesser Kan and Li genoemd, maar wordt door mij aangeduid met de term Zwaardbewustzijn. Dit is een typische Zwarte Zuil ervaring. Het is een mooie en zeer natuurlijke reactie. Zelf heb ik alles op alles gezet tussen 2007 en 2014 om bepaalde aspecten van de formule van Zwaardbewustzijn te de-activeren.Voor jou geldt ook dat je deze ervaring het best 'achteloos kunt koesteren'. Besteedt er op dit moment niet teveel aandacht aan.
Ja. Wat dat betreft is dit een heel eenvoudig, vanzelfsprekend antwoord op je vraag. Heel vervelend - understatement - dat je in burn out terecht gekomen bent. Het overkomt veel mensen en het is een heel proces om daar uit te komen. Je zult op den duur niet ontkomen aan bepaalde beslissingen, waarbij je moet leren je grenzen beter aan te geven en te bewaken. Het is begrijpelijk dat je nu met anti-depressiva op de been blijft. Echter, daarmee ontloop je ook ergens die noodzakelijke beslissingen. Het is zeker de bedoeling om dit proces zonder pillen af te ronden. De Taotraining kan daar uiterst behulpzaam bij zijn.