Het 'Wie' zou je kunnen zien als het 'masker' van het 'Wat' en het 'Waar'. Een masker is een persona. Bij het 'Wie' spreken we over dus onze persoonlijkheid. En die persoonlijkheid maskeert wat je werkelijk bent en waar je werkelijk bent. Je zou kunnen zeggen dat de Interne Alchemisten eigenlijk proberen om de persoonlijkheid 'op te lossen'. Ze willen er juist van af. Vandaar dat ze er geen trainingstijd aan besteden. Ze besteden hun tijd aan datgene waar de echte waarde zit: het Wat ben je? (Een ongelofelijk wonder!) En Waar is dat dat wonder? (In een bijna onbegrijpelijke stroom van tijd, die een lijn creëert van verleden, door het nu, naar de toekomst!).

In dat verleden is (onder meer) 'trauma' ontstaan. En in de toekomst zal (onvermijdelijk)  'trauma' ontstaan. Die trauma's voeden onze persona weer. Ze dwingen ons als het ware om ons masker meer lading te geven. Detraumatisering is derhalve een groot onderdeel van de training. De Interne Alchemisten hebben daar in de loop der eeuwen 'interne technieken' in ontwikkeld. En je Parel speelt daarbij een cruciale rol.

Vergeet niet dat er vroeger geen psychotherapeuten waren. Veel taoïsten trokken zich terug in de bergen en uitgestrekte bossen en werden in afzondering geconfronteerd met hun innerlijke demonen en nachtmerries.

Het is niet mogelijk om daar in het kader van deze vraag nu dieper op in te gaan, omdat het om zeer omvangrijke kennis gaat. Maar stapsgewijs heeft heel veel van die kennis in de Taotraining een plek gekregen. Door het 'Wat' en het 'Waar' te trainen, zijn we feitelijk al begonnen aan het scheppen van de voorwaarden om interne detraumatisering mogelijk te maken.