Wanneer we leren werken met de Parel ontstaat er een nieuwe vorm van bewustzijn, een soort tweede perceptie vanuit onszelf. De perceptie van de Parel is non-polair en neutraal. Onze dagelijkse perceptie is polair en geladen met aannames van persoonlijke en culturele aard. Door het trainen van de Parel, de non-polaire perceptie, wordt het mogelijk om gedurende korte momenten voorbij de polaire perceptie te kijken. Op die momenten kan het polaire bewustzijn in een staat van verwarring terechtkomen, vaak kort en licht, maar niet minder indrukwekkend. Dat noemen we Psychose. Dit is dus een andere definitie dan de gangbare definitie van psychose.

Langzaam maar zeker leren we Psychose beleven en waarderen als een onmisbaar onderdeel van de opbouw van het bewustzijn. Het gaat erom te leren ingrijpen in die psychotische ervaring, wat wil zeggen dat je de ervaring zelf herkent als een psychotische ervaring en niet als de werkelijkheid zelf. Daar is een krachtige emotionele balans voor nodig, alsmede een heldere state of mind. Tegelijkertijd is hier ook zachtmoedigheid voor nodig. Dat is de reden dat we veel met de nieren werken, om de angst en spanning te verminderen en toegang te krijgen tot die zachtmoedigheid, waarmee we zonder angst naar onszelf en de werkelijkheid durven kijken. Psychose is in deze dus geen ziekte of iets dat verkeerd is, maar een staat van bewustzijn die als zodanig herkend kan worden en waarbij je vervolgens een wijze, zachtmoedige keuze kunt maken welke vorm van bewustzijn je prefereert.