Ja! Goede vraag! 'Obstakels', of, nu we het er toch over hebben, ‘blokkades' of 'ziekte', of 'trauma' of 'weerstand'... het zijn allemaal potentiële 'ingangen' in Innerlijk Landschap in. En ze kunnen allemaal de interactie tussen het Innerlijk Landschap op gang krijgen. Maar dat geld in zekere zin voor alles. Elke glimlach, elk vogeltje wat zingt, elk vliegtuig wat overvliegt, elke boom die in Nieuw-Zeeland door de storm wordt omgeblazen, elke steentje wat uit het heelal terecht komt op de achterkant van de maan... Alles, alles, alles is een deur. Dat zal je wel be-grijpen. Het gaat er dus niet zozeer om 'wat nu precies een deur is' (want alles is dus een deur), maar 'welke deur' je activeert en 'waarom die deur?'. En de Interne Alchemisten (en ik onderschrijf die duiding) beweren dat je 'heel dicht bij je lichaam moet blijven in het begin'. En dat je 'later’ verder weg kan gaan. Door 'een deur' te trainen die dicht bij je lichaam is, en die je eenvoudig met 'dankjewel' kan activeren, begin je met het maken van een hele veilige en prettige interactie tussen het Innerlijk Landschap en het Uiterlijk Landschap. Die doorgang blijft de rest van je training altijd bestaan dan. Wat maakt dat je altijd een prettige en veilige doorgang ter beschikking hebt.
Voelbewustzijn is veel groter dan lichaamsbewustzijn. Het gaat hierbij om het waarnemen in het Innerlijk Landschap. Bij lichaamsbewustzijn gaat het om het waarnemen van de symbolen die verbonden zijn met je fysieke lichaam. Maar je kunt nog veel meer waarnemen in het Innerlijk Landschap. Voelbewustzijn gaat ook over al die andere vormen van symbolen en hoe je die kunt waarnemen. Je kunt in tijd en ruimte heel veel voelen. Kristallen, planten, dieren, andere mensen en hoe dat alles verbonden is.
Opmerkzame vraag van iemand die al langer met de taoistische training bezig is. Bij de 3 innerlijke glimlach meditaties volg je niet speciaal de controlerende of voedende cyclus. De oefening is in 3 aparte vormen gesplitst om op die manier globaal het hele lichaam te 'beglimlachen'. Vandaar dat je de voorste lijn, de middelste lijn en de achterste lijn als serie hebt. Er is wat voor te zeggen om de voorste lijn te beginnen met het hart. Maar het is een persoonlijk voorkeur, voor mij opent het lichaam zich eenvoudiger via de longen, en is het logisch om daarmee dan ook te beginnen. Als iemand het prettiger vind om toch via het hart naar de longen, lever, milt en nieren te gaan en aldus de controlerende of kalmerende cyclus te volgen: helemaal goed. Daarmee kan iedereen die traint ook experimenteren. Wel verstandig het in den beginne wat te houden bij het oefenen met de door mij ingesproken versie van de 3 lijnen.
Ik kan me voorstellen dat het wat mentaal kan overkomen. Zelf heb ik heel lang geworsteld met het idee van 'stilte'. Alle mentoren en mentrixen, boeken en bronnen, in allerlei verschillende discipline"s en inwijdingen, spreken over de innerlijke dialoog tot stilstand brengen, de stilte leren ervaren, je overgeven aan stilte.
En ik maar zoeken naar STILTE. Tot op een dag het kwartje viel en ik het ervoer. Tot mijn verwondering was stilte helemaal niet stil. Integendeel, het was oorverdovend luid! Bij de eerste stap van 'in I komen' maak je je ogen zacht. Bij de tweede stap activeer je de stilte. Wat ik nooit begreep was dat er in stilte geen sprake is van de afwezigheid van geluiden. Stilte is datgene wat tussen de geluiden in bestaat. Elk geluid dat de werkelijkheid voortbrengt, niet één uitgesloten, onderscheidt zich van alle andere geluiden, omdat tussen elk geluid stilte bestaat. Vandaar de uitdrukking: 'Als je in 'I' bent kun je op honderd meter afstand de vleugelslag van een vlinder horen.
Stilte kent geen grenzen, het is oneindig. Maar in die oneindigheid raakt het alle geluiden aan. Vandaar dat oorverdovende geluid dat hoort bij het ondergaan en ervaren van stilte. Let op, je hebt niet alleen uiterlijke geluiden maar ook innerlijke geluiden, zoals emoties en gedachten. Ook die leer je aanraken vanuit stilte. Als je in I gaat en in de war raakt door het geluid van je denken is dat dankzij de stilte. Probeer dat blijvend te ervaren, en opeens maakt dat het niet meer mentaal. Uiteindelijk ontdek je dat denken ook alleen maar een geluid is en dat het de stilte is waar het om gaat!
Ik weet niet of ik de vraag goed begrijp. In het Uiterlijke Landschap zie je dat de interactie tussen de zon (licht) en de Oceaan (voeding)) het leven mogelijk maken. In het Innerlijke Landschap zie je dat die krachten Yang en Yin genoemd worden. Dan wordt de Oceaan ook wel de Oceaan Moeder genoemd, of de Mysterieus Female of Yin. Terwijl het zonlicht dan Yang genoemd wordt. Er zijn in beide gevallen 2 krachten nodig (elektriciteit en magnetisme) die "het Kind" mogelijk maken (bio-electrisch-magnetisme). Het komt allemaal uit "het Ene" voort. Ook wel, als symbool, de lege cirkel. Hoop dat het zo duidelijk is.
Er is altijd interactie gaande tussen het Innerlijk Landschap en het Uiterlijk Landschap. Het heen en weer bewegen tussen het Innerlijk en Uiterlijk Landschap doen we met behulp van de I-kracht. De I-kracht zou je kunnen omschrijven als een Drie-eenheid van stilte, verbinding en vitaliteit. Stilte is niet de afwezigheid van geluid, maar dat wat tussen de geluiden zit. Wanneer je de I-kracht traint train je het vermogen om dat wat tussen de geluiden zit te horen. Je wordt gevoeliger voor de subtiele geluiden die zich in die ruimte bevinden. Het maken van denkbeeldige elfen-oortjes, waarbij je de lijn van beide mondhoeken naar de toppen van de oren doortrekt, draagt hieraan bij.
Ons bewustzijn is buitengewoon complex. Mensen maken gebruik van allerlei perceptie-trucs om er iets hanteerbaars van te maken. De ongrijpbaarheid zit 'm vooral in de ijlere lagen van ons bewustzijn, waar tijd en ruimte gaan schuiven. Als tijd en ruimte oplossen, zie er dan nog maar eens in terecht te komen. Iedereen snapt natuurlijk dat dat onmogelijk is. Toch kan ons bewustzijn het wel. Meditatie is een poging om er bij in de buurt te komen. Dat maakt meditatie ook zo fundamenteel in welke practise ter wereld dan ook. De "Moeder van alle meditaties" is de I-kracht. En die zet je allereerst aan met het begrip "zachte ogen". Dan zit je al op het goede spoor. Door vervolgens vaak te gaan "oversteken" tussen de verschillende polariteiten die we in ons leven, in de werkelijkheid in en om ons heen, kunnen waarnemen, kan het niet anders, of je raakt de abstractie van de gouden draad even aan. Dat switchen van de ene polariteit naar de ander, dat ondeelbare moment van oversteken, een abstractie dus, dat is het aanraken van de gouden draad.
De I-kracht is het 'dirigeerstokje van de dirigent'. Met dat stokje kun je verschillende partituren spelen. Als je in I bent kun je een Innerlijke Glimlach meditatie gaan doen. Je kunt een Innerlijke Glimlach zien als een reis door verschillende delen van je lichaam. Je kunt eindeloos veel verschillende Innerlijke Glimlach meditaties creëren. Om te beginnen is het verstandig om een paar specifieke Innerlijke Glimlach meditaties te beoefenen, die hun waarde al 1000-en jaren bewezen hebben: de voorste lijn, de middelste lijn en de achterste lijn. Die oefeningen kun je downloaden van de site.
Met de I-kracht kun je ook meditaties buiten het lichaam doen. Dan spreek je eerder over een kosmische glimlach. Je kunt bijvoorbeeld contact maken met de Maan of met de planeet Jupiter. Ook hiervoor gebruik je de I-kracht. De I-kracht is voorwaarde om een Innerlijke Glimlach meditatie te kunnen doen. Je activeert de I-kracht door de Shen, Chi en Jing met elkaar te verbinden. Als die verbinding tot stand gekomen is, ben je in I.