Ja, er is meer over emoties te zeggen dan wat er op het eerste gezicht aan vast zit. Stel dat je tien jaar geleden iets vervelends meemaakt in een bepaalde ruimte dan kun je, alleen al door het binnenstappen in die ruimte, onmiddellijk weer de emoties die bij die vervelden gebeurtenis hoorde herinneren. Vandaar dat emoties vaak aan ruimtelijkheid gekoppeld zijn en niet aan tijd. Het is mogelijk om emoties 'non polair' te ervaren. Er is dan een zekere mate van onthechtheid ten aanzien van degene die de emoties ervaart en datgene in ons wat observeert wat diegene ervaart. Emoties blijven dan nog steeds gekoppeld aan ruimtelijkheid, maar, vanwege het observeren, krijgen ze ook een koppeling aan het tijdelijke. Het resultaat is een natuurlijke emotionele balans en er ontstaat dan vanzelf wat Compassie genoemd wordt. Een soort mee stromen met de emoties zonder er in opgenomen te worden. Dit wordt zowel in het boeddhisme als in het taoïsme getraind.