Venten is een wat wonderlijk woord dat gebruikt wordt bij het schoonmaken van het Innerlijk Landschap. Zoals we inmiddels weten is dat geen gemanifesteerd lichaam, maar een energetisch wonder van complexheid en schoonheid. Net zoals je in je gemanifesteerde lichaam residu hebt van eten, drinken en ademen (ontlasting, plassen, uitademen, transpireren), zo is een vergelijkbaar iets gaande in je Jing, Chi en Shen-lichamen. De interactie met de werkelijkheid laat gif-/afvalstoffen ontstaan. Die wil je graag loslaten en dat faciliteer je met venten. Op Jing-niveau kun je een soort van lichaamsgewaarwording krijgen als je cloudy energy tegenkomt. Het is een beetje een trage, soms koude, wat onaangenaam prikkende sensatie. Op Chi-niveau kunnen helderziende mensen het goed waarnemen als een wat donkere energie. Ze zien een wat grijze tot donkerbruine/rode kleur op plekken die eigenlijk helder zouden moeten zijn. Het is niet altijd mogelijk om de cloudy energy op Chi-niveau af te voeren met venten, maar soms wel. Op Shen-nivo werkt venten eigenlijk niet.

De liezen worden ook wel de Qua's genoemd. Dit kun je vertalen als poorten. Dit kun je enerzijds fysiek duiden: door de liezen loopt een complex aantal verbindingen naast en door elkaar: zenuwbanen, aders en slagaders, pees- en bindweefselaanhechtingen en lymfekanalen. Als je verklevingen of blokkades krijgt in dit gebied kunnen er liesproblemen ontstaan. Dat op zich is al voldoende reden om de liezen gezond te krijgen en te houden. De oefeningen waarbij we de liezen warm wrijven en zo zacht en ontspannen mogelijk maken, dragen hieraan bij. Daarnaast lopen er ook belangrijke meridianen door het liesgebied. Cloudy energy in de liezen veroorzaakt een minder soepele stroom van levensenergie door deze meridianen. Zachte liezen openen ook de meridianen en helpen deze poorten van levensenergie open te krijgen en te houden.

Cloudy energy bestaat vaak wat uit verwarde patronen. Het is verstandig om er helder en strak mee om te gaan. De knipjes van de vingers op het einde zijn eigenlijk een helder commando aan de cloudy energy om je lichaam te verlaten.

Dit is een van de weinige Chi Kungs die effect heeft op T5/T6 (Gia-Peh). In het derde weekend werkten we actief aan het openen van dat punt. In het werkboek vind je uitgebreide informatie over waarom we dit doen.

De Drakenpalm Chi Kung:

• Sta minstens schouderbreed.
• Breng beide handpalmen, met de ellebogen ontspannen naar beneden, voor je gezicht.
• Draai beide palmen, met de duimen naar binnen, zodat de palmen naar voren wijzen.
• Beweeg de handpalmen naar rechts, terwijl je ze vlak bij elkaar houdt. Je doet dit terwijl je je nek naar links draait en dus ook naar links kijkt, in de tegenovergestelde richting als de handpalmen. Als het goed is voel je een peesstrekking. De peesstrekking is alleen effectief bij T5/T6 (Gia-Peh), als je het hele lichaam mee beweegt.
• Vervolgens laat je de strekking ontspannen.
• Je laat de handpalmen weer terugkomen en draai ze weer naar binnen. Je draait de nek weer terug in zijn normale positie. Je kijkt weer in je handpalmen.
• Vervolgens herhaal je deze bewegingen aan de andere kant.
• Herhaal zo vaak als je wilt. Vind een mooi ritme.

Zoals je weet, train je met de Chi Kung oefeningen vooral de bindweefsels in het lichaam. En al die bindweefsels zijn verbonden met het middenrif dat in feite één grote bindweefselplaat is. Dus als je een bepaalde strekking maakt en je wilt het effect van je strekking nog iets meer versterken dan is slim om wat bij te ademen. Daardoor krijg je een extra strekking van het middenrif. Die beïnvloedt op positieve wijze de oefening die je doet. Het resultaat is dat het effect van de specifieke Chi Kung toeneemt.

In onze cultuur zijn we heel erg gewend aan de Yang-verbinding. We zijn helemaal gericht op 'het licht', op dat wat van boven komt. Soms wordt dit heel simplistisch afgebeeld als een man met een baard op een wolk, meestal als een oervaderlijke kracht en alwetendheid. We zijn daarom, als individu en als cultuur, de verbinding met de Moeder, het lichtloze, met datgene wat onder ons is en dus niet van boven komt, met wat ons voedt en ons dus niet wakker maakt, een beetje kwijt. We worden weliswaar steeds slimmer, maar tegelijkertijd ook steeds zwakker. De taoïsten hebben die culturele achtbaan nooit aanvaard. Zij aanvaarden het Yin Yang symbool als abstract symbool voor hun zingeving. Het is een constante reminder van het feit dat het voedende en het verlichtende in evenwicht moet blijven om 'het kind', de onschuld in onszelf, te trainen. Door Taotraining te doen ben je feitelijk bezig met het eigen maken van een ander cultureel uitgangspunt. Het gaat niet langer meer alleen om omhoog kijken en bidden, maar ook om omlaag voelen en ervaren.

Door in de Waterbuffel-positie te werken met de eierstok of testikel-ademhaling word je je die omschakeling meer bewust. Je krijgt dan meer verbinding met de Yin-kracht. 'Voeding, voeding, voeding...' dat is eigenlijk wat je tegen jezelf zegt als je die oefeningen doet en ervaart. Op een gegeven moment gaat het Innerlijk Landschap dan reageren op dit gebed in de vorm van een oefening en ga je meer Yin-kracht opnemen. Daarmee neemt niet alleen je kracht toe, maar ook je balans, in alle opzichten.

Ja en nee. Ja, want venten heeft altijd en zeker effect in het Innerlijk Landschap. Maar venten zonder verdere oefeningen of training heeft niet zoveel effect. Je kunt het vergelijken met acupunctuur. Je hoeft geen training te hebben gehad om ontvankelijk te zijn voor een acupunctuurbehandeling. Zo beschouwd werkt venten dus ook zonder enige vorm van training. Echter, en daarom is het ook 'nee': het effect van ongetraind venten is erg klein en zeer tijdelijk. Door met I-kracht toegang te krijgen tot je Innerlijk Landschap en daar goed te weten wat je doet, werkt het venten veel beter en zijn de effecten ervan langduriger.

Heel goed. Het venten moet ook een technische handeling zijn. Door het veel te doen ga je stapje voor stapje voelen wat bedoeld wordt met 'een schone Tempel'. Je wilt een Jing-veld waarin het Chi-veld zich thuis en veilig en aangenaam voelt. Schoon dus. Hoe schoner, hoe fijner, en hoe beter je Chi-stroom op gang kan komen.

Je zoekt tijdens het wakker zijn 's nachts naar minimaal 12 minuten 'helderheid'. Overdag zoek je naar minimaal 12 minuten 'voeding' tijdens de powernap. Overdag ga je liggen. Je vlijt jezelf in de dromende kracht van de planeet. Voeding komt vanuit het donker, uit de aarde onder ons. De training van de Zwarte Zuil wordt ook wel de 'horizontale training' genoemd. De training van de Witte Zuil is de 'verticale training'. Het gaat om het middenkanaal wat in het Innerlijk Landschap van boven naar beneden en vice versa door ons heen stroomt. Dat kanaal moet tijdens de nacht dus verticaal komen. Omhels-de-boom is een geschikte positie. Minimaal 30 minuten, want dan krijg je je 12 minuten helderheid (minimum) wel voor elkaar. Maar je kunt ook gaan zitten op de rand van je bed. Of op een keukenstoel. Je kunt ook op je hoofd gaan staan. Als het maar verticaal is. Je maakt in principe geen bewegende Chi Kung oefeningen.

Met brushing (afborstelen) faciliteer je het ontgiftingsproces. Er loopt en energetisch kanaal aan de voorkant dat bij voorkeur van boven naar beneden stroomt. Door te 'borstelen' met 'helende handen' kun je de stroom van cloudy energy goed op gang helpen.

Venten is het proces waarbij gif- en afvalstoffen ofwel cloudy energy uit het lichaam verwijderd worden.  Het woord 'vent' is verbonden met het woord 'wind'. Het Chi-lichaam wordt ook wel het Wind-lichaam genoemd. Je zou het actief bijdragen aan het ontgiften van het Wind-lichaam kunnen omschrijven als 'een frisse wind door het Innerlijk Landschap laten waaien.' Dat zou je dan samen kunnen vatten als 'venten'. In de praktijk begeleid je het venten meestal met een Chi Kungbeweging met me je armen en handen en maak je tegelijkertijd een (al dan niet onhoorbare) klank.

In onze cultuur zijn we heel erg gewend aan de Yang-verbinding. We zijn helemaal gericht op 'het licht', op dat wat van boven komt. Soms wordt dit heel simplistisch afgebeeld als een man met een baard op een wolk, meestal als een oervaderlijke kracht en alwetendheid. We zijn daarom, als individu en als cultuur, de verbinding met de Moeder, het lichtloze, met datgene wat onder ons is en dus niet van boven komt, met wat ons voedt en ons dus niet wakker maakt, een beetje kwijt. We worden weliswaar steeds slimmer, maar tegelijkertijd ook steeds zwakker. De taoïsten hebben die culturele achtbaan nooit aanvaard. Zij aanvaarden het Yin Yang symbool als abstract symbool voor hun zingeving. Het is een constante reminder van het feit dat het voedende en het verlichtende in evenwicht moet blijven om 'het kind', de onschuld in onszelf, te trainen. Door Taotraining te doen ben je feitelijk bezig met het eigen maken van een ander cultureel uitgangspunt. Het gaat niet langer meer alleen om omhoog kijken en bidden, maar ook om omlaag voelen en ervaren.

Door in de Waterbuffel-positie te werken met de eierstok of testikel-ademhaling word je je die omschakeling meer bewust. Je krijgt dan meer verbinding met de Yin-kracht. 'Voeding, voeding, voeding...' dat is eigenlijk wat je tegen jezelf zegt als je die oefeningen doet en ervaart. Op een gegeven moment gaat het Innerlijk Landschap dan reageren op dit gebed in de vorm van een oefening en ga je meer Yin-kracht opnemen. Daarmee neemt niet alleen je kracht toe, maar ook je balans, in alle opzichten.